نفسای آخر حاملگی

فکر می کردم که خونه نشین که بشم دیگه حتما روزی یه پست رو خواهم نوشت. اما روزها می گذره و وقت نمی کنم که بیام و یه سر بزنم. دلم خیلی واسه اینجا تنگ میشه ولی نه تنها وقت نمیشه که بیام که حتی یه جورایی انگار حس نوشتن تو وجودم خشک شده. اینروزا خیلی با خودم درگیرم. شبا خوب نمی تونم بخوابم، روزا با اخلاق سگی از خواب بیدار میشم و هی به این و اون گیر میدم. با باربدم یه جورایی انگار قلبا قهر هستم. یعنی واقعیتش اینه که اینقدر بی حوصله هستم که اصلا نمی تونم باهاش باشم و اون پسرک بیچاره هم دور و ورم نمیاد و من از این بیشتر دلم می گیره. خلاصه خدا این 27 روز باقی مانده رو هم ختم به خیر کنه.