یک هفته مرخصی

ببخشید که نبودم. جای شما خالی مسافرت رفتیم. اول شیراز رفتیم و مامان و بابا رو با خودمون آوردیم. یه هفته ای اینجا بودن که به هممون خیلی خوش گذشت. همیشه بودن مامان توی خونه، به خونه عطر و بوی تازه میده، حتی اگه صد سالت شده باشه. بعدش هم باهاشون یه سفر کوتاه به شمال رفتیم که عالی بود. بچه ها خیلی کیف کردند و لذت بودن مادربزرگ و پدربزرگ رو با سفر شمال قاطی کردند و حظ چندبرار بردند. منم این وسط یه هفته ای از شغل شریف مادری استعفا دادم و از موقعیت حسابی سوء استفاده کردم.  به خدا برای هر مادری لازم هست که هر از چندی بچه هاش رو شده برای چند ساعت به دستای مطمئن بسپاره و بدون نگرانی نفسی از سر آرامش بکشه. البته می دونم همه اونهائی که مامانهاشون پیششوش هست از این آغوش امن حداکثر سوء استفاده رو می کنند، ولی برای کسانی که مثل من توی غربتند و از مادرشون دور، این موقعیت کمتر پیش میاد.

از نتایج این سفر و اون آرامشی که در بالا ذکر شد و از اونجایی که سر پیری و معرکه گیری، پیمانه خانم تصمیم گرفته کمی خانم تر باشه و روی رفتار و افکار خانمانه فکوس کنه و بدلیل اینکه خانمی و جلف بودن در ارتباط تنگاتنگ با یکدیگر می باشند، در یک اقدام انتحاری این قالب جلف رو برای وبلاگم انتخاب کردم تا به خونه ام رنگ و روی زنانه ای داده باشم.

در ضمن به جای فیلترشکن از VPN استفاده می کنم. راحت و بیدردسره.