خدا به من رحم کرد:)

دیروز توی شرکت با همکارا در مورد مسئله گی ها و لزبین ها صحبت می کردیم. و اینکه چقدر آدمها و جامعه می تونند این مسئله رو بپذیرند. دوست داشتن نظر منو هم به عنوان یه مهاجر بدونند. اونم مهاجری از میدل ایست. بهشون گفتم که من در مجموع خیلی از اینکه اینجا اینقدر در مورد مسئله همجنس بازی تبلیغ میشه و سعی میکنند که به زور موجهش کنند خوشم نمیاد.

براشون توضیح دادم که من خودم دختری بودم که به دلیل سادگی ذاتی که داشتم و اینکه توی دنیای ورزش بودم و همه وقت آزادم توی محیط های ورزشی می گذشت خیلی حالت دخترانه نداشتم. راستش اینو به اونها نگفتم ولی الان که دارم این مطلب رو می نویسم بهش رسیدم. اینکه به همین دلیل از جمع دخترا فراری بودم، تفاوتهامو باهاشون میدیدم و خوب ازش فرار می کردم. یادمه هر موقع مهمونی بود و مردا نشسته بودند و بحث سیاسی می کردند و زنها و دخترا در مورد مسائل زنانه – از آرایش مو گرفته تا مد روز و پختن غذا – من همیشه توی جمع مردا بودم و از بحث های اونها لذت می بردم.

شاید اگه من توی این جامعه بزرگ شده بودم دچار سردرگمی میشدم و به سادگی به این نتیجه میرسیدم که من لزبین هستم. یعنی اینجا اونقدر در این مورد تبلیغ میشه که خیلی ها از روی سردرگمی همجنس باز میشن. بارها توی فیلم ها نشون داده که مثلا دختره به دلیل اینکه لباسهای ساده می پوشه و دنبال آرایش نیست با خودش میگه نکنه که من لزبین هستم و یا برعکسش پسری که مهربون هست و کمی از هم جنس های خودش ملایم تر هست پیش خودش فکر می کنه پس من حتما گی هستم. اول به این نتیجه میرسن و بعد سعی می کنند که حالا تمایل به همجنس رو تو خودشون به وجود بیارند.

راستش من اون موقع ها که بسکتبال بازی می کردم یکی از کمک مربی ها و پیش کسوت های تیممون سرور روانی پور بود – خواهر منیرو روانی پور نویسنده- ( من اون موقع 14-15 ساله بودم و اون بیچاره ای که میگم پیشکسوت 27-28 ساله) من اونقدر این سرور رو دوست داشتم که شاید اگه اینجا توی کانادا و با این فرهنگ بودم به راحتی دوست داشتن شدیدم رو نسبت به سرور با عشق به هم جنس اشتباه می گرفتم و می گفتم که نه دیگه خودشه و من حتما لزبین هستم(البته کی این دختر ماه رو دوست نداشت).

همه اینها باعث میشه که آدمها به سمت همجنس بازی هدایت بشن. در واقع مدیای اینجا و هالیوود یه جورایی آدمها رو داره با سرعت نور به این سمت میرونه. نمی تونم دلیل پنهان پشتش رو تجزیه و تحلیل کنم.

البته همه این صحبت ها رو توی شرکت نکردم و فقط یه کلیت از موضوع رو گفتم ولی براشون خیلی جالب بود. می گفتن که تا به حال به موضوع از این زاویه نگاه نکرده بودند و اینکه حالا که بررسی می کنند می بینند که آره آدمها چقدر راحت در این موارد سردرگم میشن.

برای نسل بچه هامون خیلی نگرانم. نقش پدر و مادر در شکل گیری احساسات اینچنینی خیلی موثر هست. بچه ها باید جنس خودشون رو بشناسند و به اینکه به این جنس تعلق دارند راضی و خوشنود باشند. و نقش من مادر و یا پدر خیلی حساس هست. باید مراقب بود که نه از اینور بام افتاد و نه از اونور بام.