پیاده روی در هوای عالی

دیروز تنبلی کردم وواسه امروز غذا درست نکردم. واسه محمد بیچاره که یه بیگل با کره و مربا درست کردم(خدایش شانس آوردم که محمد اینقدرعاشق کره مرباست وگرنه تا حالا منو طلاق داده بود ازبس بهش کره مربا دادم) موندم خودم بی نهار. نیم ساعت پیش از شرکت رفتم بیرون که واسه خودم چیزی بخرم هی فکر کردم که چی بهم میچسبه دیدم تنها چیزی که دلم میخواد این سوپهای آماده ای هست که در واقع از نودال و یه سری ادویه تشکیل شده و با ریختن آب روی اون بعد از سه دقیقه آماده میشه. نمیدونم چرا تازگی ها اینقدر از این سوپها خوشم آمده. نمی دونم ادویه اش چی هست که اینقدر طعمش رو خاص می کنه. یه ادویه خاصی هست که همه مارکها ازش استفاده می کنند و به نوع سوپ هم بستگی نداره. خلاصه اگر کسی می دونه که این ادویه چی هست برام بنویسه که کلی ثواب داره و یه زن حامله کلی دعاش می کنه(سوء استفاده از شرایط رو میبینید).

هوا خیلی عالی بود و کلی از پیاده رویم لذت بردم. هم دما مناسب بود و هم اینکه انگار انرژی توی هوا موج میزد. همه با جنب و جوش در حرکت بودند. اصلا حال و هوا با روزای تعطیل فرق داشت. انگار زنده تر بود. اینو حتی توی هوایی که با نفسام وارد ریه هام میشد احساس میکردم. حالا میفهمم چرا همکارام هر روز واسه پیاده روی میرن بیرون. اوایل به من هم میگفتند ولی من تنبل سفت و محکم سرجام میشینم و تکون نمی خورم. در واقع من از این وقت برای وبلاگ نویسی و وبلاگ گردی استفاده می کنم. ولی تصمیم گرفتم که از فردا حتی برای چند دقیقه کوتاه هم که شده واسه قدم زدن برم. به زودی برف و بارون شروع میشه و حسرت می خورم که چرا از این هوای خوب استفاده نکردم.