یه دوست قدیمی

وقتی که همه دنیا یه جور دیگه بهت نگاه می کنند، وقتی که همه بهت مستقیم یا غیر مستقیم میگن که آدم غیر عادی، پرتوقع، قدر نشناس، ناراحت، و همه بدی های دیگه ای که در چنته دارند، هستی، یه دفعه یه دوست قدیمی پیدا میشه و نفس به نفس بریده ات میده. بهت میگه که عجیب نیستی. که خواسته هات طبیعی هستند، که اونم این روزا رو سر کرده، همین حال ها رو داشته، دیوونه نیستی.
چقدر خوبه که آدم رو بشناسند. بین غریبه ها بودن خیلی سخت هست. بین آدمهایی که با تو متفاوتند و تورو نمی فهمند، تلاشی هم برای فهمیدن ندارند. در واقع از لحظه اولی که تورو دیدند یه علامت ضربدر جلوی اسمت زدند و برای همیشه تورو توی لیست بدها قرار دادند.
از تلاش برای برداشتن اسمم از لیست بدها که نه، لااقل پاک کردن علامت ضربدر خسته شده ام.
دوست خوبم، ممنون که با حرفات آرومم کردی و حال بدم رو به حال خوب تبدیل کردی.