بانوی عشق و استقامت

با یک وبلاگ خیلی جالب آشنا شدم. درواقع کمی از علت غیبت های دوسه روز اخیرم به خاطر اون بود. راستش اگه یه کم مطالب وبلاگ طولانی تر می شد حتما از شرکت اخراجم می کردند. آخه اصلا نمی تونستم از خوندنش دست بردارم و این چند روز اخیر فقط کارم شده بود نشستن و به مانیتور زل زدن. اونقدر تحت تاثیر شخصیت قوی و قابل تحسین مهربانو قرار گرقته ام که واقعا دلم می خواد اونو از نزدیک ببینم

برام شهامتش در بیان ناخوب ترین احساسات و حالت روحیش تحسین برانگیزه. عشق عمیقش به عسلکش، وفاداری و پایبندی بیحد و مرزش به همسر سابقش مایه تحسین. راستش خوندن مطالب اون منو خیلی به فکر برده. خیلی دارم روابطم رو با محمد زیر و بالا می کنم. دارم خودمو میسنجم تا ببینم من چقدر به شوهرم احترام می گذارم. حد و مرز روابط من و محمد چه جوریه. خیلی باید دقیق بررسی کنم. دنیا خیلی کوچیکه ولی نمی دونم اونقدر کوچک هست که باعث بشه زمانی من با مهربانو روبه روبشم و بهش بگم که چقدر تحسینش می کنم

به وبلاگش سر بزنید. ازاون جاهایی هست که خوندش مفید هست و نه فقط یه گذران وقت ساده. پستاشو از روی ارشیو به ترتیب بخونید. بهتون قول می دم که شما هم مثل من نمی تونید مانیتور رو رها کنید