یه روز بد

امروز روز خیلی بدی بود. روزم با یه خبر بد شروع شد. اول صبح توی شرکت جلسه داشتیم. همکارم که یه دختر کانادائی هست با چشمای اشکبار بهم گفت یادته که یه دوست داشتم که می گفتم ایرانیه و برام غذاهای خوشمزه ایرانی میپذه، دیروز خودکشی کرد. مات و مبهوت نگاش می کردم. اینطوری ادامه داد که سوگل(اسم اون دختر بیچاره) با دوست پسرش 6 سال پیش از ایران با هم آمدندو تمام این 6 سال با هم زندگی می کردند و هفته پیش بعد از دعوایی که داشتند در زمانی که سوگل خونه نبوده پسره (محمد) آمده و وسایلش رو جمع کرده و رفته. همه هفته گذشته خواهر همکارم پیش سوگل بوده و دیروز به خونه خودشون برگشته که همون دیروز این اتفاق افتاده

فکر اینکه چقدر سوگل تنها و بی پناه بوده لحظه ای راحتم نمی ذاره و اینکه محمد چطورتونسته دختری رو که زمانی عشق زندگیش بوده اینطور بیرحمانه توی یه کشور غریب تنها رها کنه

روزگار غریبیست نازنین

هنوزاز شوک اول در نیامده بودم که رئیسم منو صدا کرد توی اتاقش و گفت که "مارین" رو قراره که امروز اخراج کنیم. میدونستم که اون رفتنی هست و لی قرار بود که این اتفاق چند روز دیگه بیفته. مارین کارمند زیر دست من هست. پسر خیلی خوبی هست ولی توی کار خیلی نادونه وحسابی باعث دردسر شده. همه اینها رو خوب میدونم و می دونم که آدمها خودشون مسئول زندگیشون هستند. میدونم که من هر کاری از دستم بر می آمد وخیلی بیشتر از اونی که معمول هست انجام دادم ولی هیچ کدوم از اینها باعث نمی شه که به خاطر مارین غمگین نباشم. این اولین بار هست که من در مورد اخراج یه نفر تصمیم گرفتم. خیلی سخت بود و باعث شد که روزم ازاونی که بود بدتر بشه

الان هم که آخر شب هست و پسر گلم توی اتاقش خوابیده و شوهر نازنینم هم داره تلوزیون نگاه می کنه حالم حتی بدتر شده چون علاوه بر همه اینها امشب که خونه آمدم نه با پسرم بازی کردم و نه با شوهرم چندان حرف زدم. غمگین تر از این حرفها بودم. امیدوارم که فردا روز بهتری باشه، هیچ آدمی اونقدر بی پناه نباشه که خودکشی کنه و هیچ کارمندی اخراج نشه وهیچ مادری اونقدر غمگین نباشه که برای پاره تنش و همسرش انرژی نداشته باشه. آمین