بازم جوانه های زندگی

خواستم فقط خبر بدم که عدسامون جوانه زده. دیدنشون شادم می کنه. امروز جوانه ها رو به محمد نشون می دادم و بهش می گفتم ببین مثل بچه می مومونند. زندگی اشون رو احساس می کنی. و این مو ضوع بازم یادآور این بود که من چقدر بچه دوست دارم و بی صبرانه منتظر فرصت مناصبم برای داداشی باربد:) انشاالله

پ.ن

فکر می کنم که مناسب رو غلط نوشتم :) اینم از بدی های یاد گیری زبان دومه. نه تنها اونو یاد نمی گیری، زبان خودت هم یادت می ره